ငါလည်း သားလေးကို ရင်ခွင်ထဲ ထည့်ပွေ့ထားရင်း နောက်ဆုံး ကိုယ့်ကိုယ်ကို လူတစ်ယောက် ဖြစ်လာပြီဆိုတာ သိလိုက်ရလို့ နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်ပြီး မျက်ရည်ကျမိတယ်။ ငါဘာလို့ ဒါတွေ မင်းကို ပြောနေရလဲ ဆိုတော့ ငါ့ဘဝ က အဲ့ဒီတုန်းက အဓိပ္ပါယ် ရှိလာတယ်၊ ရည်ရွယ်ချက်တွေ ရှိလာတယ်၊ အခု ဒါတွေ တခုမှ မရှိတော့ ဘူး၊ ငါဟာ သားတယောက်၊ ခင်ပွန်းတယောက်၊ ဖခင်တယောက်၊ စစ်သား တယောက် ဖြစ်ခဲ့တယ်၊ အခု ဘာမှ မဟုတ်တော့ဘူး၊ လူတယောက် တောင် မဟုတ်တော့ဘူး၊ လူတ‌ယောက်ဟာ လူတယောက် မဟုတ်တော့ရင် ဘာမှ မဟုတ်တဲ့ လူ ဖြစ်သွားပြီ။ ဘာမှ မဟုတ်တော့တဲ့ လူတယောက် မဖြစ်အောင် တခုခု လုပ်မှ ဖြစ်တော့မယ်၊ ကိုယ့်ကိုကိုယ် သတ်သေရမလား၊ တယောက်ယောက် ကိုပဲ သတ်ရမလား၊ မင်း ငါပြောတာ သဘောပေါက်တယ် မဟုတ်လား။

ကျွန်တော်လည်း သဘောပေါက်သွား ယုံတင်မက အံ့အား တသင့်လည်း ဖြစ်သွားခဲ့သည်။ ကျွန်တော် နှင့် ပြောခဲ့သမျှ တွင် အကြာဆုံးလည်း ဖြစ်သည်။ သူ့တွင် ရှိနေသည့် ကြေကွဲဆို့နင့်မှု၊ ဒေါသ နှင့် စိတ်ပျက် ညိုးနွမ်းနေမှု များက သူ့ နှလုံးသားကို သာ မက အသံ အိုးများကိုပါ ပွင့်ထွက် သွားစေခဲ့သည်။ သူ့၏ မျက်နှာပေါ်က ကြမ်းတမ်းသည့်အသွင်အပြင်များကို စိတ်ခံစားမှုများကြောင့် နူးညံ့သွားစေခဲ့သည်။ ဒီလိုမျိုး စကားလုံးများသည် တကယ်တမ်းဆိုရင် ရုပ်ဆိုးတဲ့ သူ့ကိုပင် ချောမောခန့်ညားတဲ့အထိ မဟုတ်ရင်တောင် အရင်ကထက်တော့ ပိုပြီးကြည့်ကောင်းသွားစေခဲ့သည်။

ဘွန်သည် ကျွန်တော် တွေ့ဖူးသမျှ ထဲတွင် အချစ်ကြောင့် သာမက လူသတ်ရမည့် အရေး နှင့် ပါ စိတ်ကို အတော်ကြီး လှုပ်ရှားစေသူ ဖြစ်နေသည်။ သူသည် လူသတ်ဖို့ မဖြစ်မနေ ကျွမ်းကျင်သူတစ်ယောက် ဖြစ်လာခဲ့ချိန်တွင် ကျွန်တော်ကတော့ အခွင့်အရေးတွေ ရခဲ့ပေမဲ့ ကိုယ့်ရွေးချယ်မှုနဲ့ကိုယ် အတွေ့အကြုံမရှိသူတစ်ယောက် ဖြစ်နေခဲ့သည်။

ကျွန်တော်တို့ နိုင်ငံတွင် လူတယောက်၊ မိန်းမတယောက်၊ ကလေးတ‌ယောက် ကို သတ်ဖို့ ဆိုသည်က နံနက်ခင်း သတင်းစာ တစောင် ကို လှန်လှောရသလောက် လွယ်ကူသည်။ အကြောင်းပြချက် နှင့် အသုံးပြုရမည့် လက်နက်သာ လိုသည်။ ထိုအရာ နှစ်ခု စလုံးက နှစ်ဖက်စလုံးတွင် ပေါများလှသည်။ကျွန်တော့်တွင် မရှိခဲ့သည်ကတော့ ဘုရားသခင်၊ နိုင်ငံ၊ ဂုဏ်သိက္ခာ၊ အယူဝါဒ သို့မဟုတ် ရဲဘော်အပေါင်းအသင်း များကို ကာကွယ်ရန် ဆိုသည့် အကြောင်းပြချက်အမျိုးမျိုးနဲ့ သတ်ချင် ဖြတ်ချင် လာအောင် ဝတ်ဆင်ထားရမည့် လိုအင်ဆန္ဒများပဲ ဖြစ်သည်။ တကယ်တမ်းတွင် သတ်ချင် ဖြတ်ချင် စိတ် ဆိုသည်က လူတဦး တယောက်၏ ကိုယ်တွင်း ပိုက်ဆံအိတ် လို အမြဲတမ်း သယ်ဆောင်ထားသည့် ကိုယ်ပိုင် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ အားနည်းချက်နှင့် ကြောက်ရွံ့မှုများကို ကာကွယ်ဖို့ အတွက်သာ ဖြစ်သည်။ ဒီလို အလွယ်တကူ အကြောင်းပြချက်မျိုး က အချို့လူများ အတွက် အဆင်ပြေသော်လည်း ကျွန်တော့် အတွက်တော့ ထိုသို့ မဟုတ် ဖြစ်နေသည်။

ကျွန်တော် သည် ဗိုလ်ချုပ်ကြီးအား အရက်မူးသမား ဗိုလ်မှုးသည် စပိုင် မဟုတ်ကြောင်း အကျိုးသင့် အကြောင်းသင့် ပြောဆို ဖြောင်းဖျ ချင်သော်လည်း စပိုင် ဆိုသည့် အိုင်ဒီယာကို ကျွန်တော်ကပင် ပထမဦးဆုံး သူ့ ခေါင်းထဲ ရိုက်သွင်းပေးခဲ့သူ ဖြစ်၍ ပြန်ပြီး ဆွဲထုတ်ဖို့ ခက်နေရသည်။ ထိုထက်ပို၍ အရေးကြီးသည်က ကျွန်တော်သည် သူပြောခဲ့သည့် အမှားကို ပြင်ဆင်နိုင်စွမ်း ရှိသူ ဖြစ်ကြောင်း သက်သေ ပြဖို့ လိုအပ်နေသည်။ ထို့ သို့ လည်း လုပ်နိုင်ကိုင်နိုင်သူ တယောက် ဖြစ်နေရမည်။

ဘာမှ မလုပ်ဘဲ နေခြင်းသည် ရွေးချယ်ခွင့်ထဲ မပါဆိုသည်ကို နောက်တပတ် ဗိုလ်ချုပ်ကြီး နှင့် တွေ့သည့် အခါ သူ၏ ပြောပုံဆိုပုံ၊ မျက်နှာ အမူအရာများက ကျွန်တော့်အား ရှင်းလင်းစွာ အသိပေးနေသလို တွေ့လာရသည်။

ဒီလူက ဒါမျိုး နဲ့ပဲ ထိုက်တန်တယ် ဟု ပြောလာသည်။ ဗိုလ်မှုး၏ နဖူး တွင် ဖျောက်ဖျက်၍ မရအောင် သူ တံဆိပ်ခပ်နှိပ် ပေးထားသည့် အမည်းစက် ကို စိတ်တွင် စွဲနေသည်။ ကျွန်တော် သည် ဗိုလ်မှုး၏ အသက်ရှင်သန်နေမှု ကို အဆုံးသတ် ပေးရတော့မည် ဖြစ်သည်။

အချိန်ယူပြီးလုပ်၊ အလောသုံးဆယ် လုပ်စရာ မလိုဘူးဟုလည်း ပြောပြန်သည်။ ဒီလိုမျိုး စစ်ဆင်ရေးက စိတ်ရှည်ရှည်နဲ့ ဒုက္ခခံပြီး လုပ်သင့်တာမျိုး၊ စစ်ဆင်ရေး အခန်း တခန်း သဖွယ် အသွင် ပြောင်းထားသည့် သူ၏ စတိုခန်းထဲတွင် ထိုစကားကို ထပ်ပြီး အတည်ပြု ပြောလာခြင်း ဖြစ်သည်။ အခန်းနံရံကိုလည်း ပလပ်စတစ် နှင့် ဖုံးထားပြီး ကြိုးများ တွဲလောင်းကျနေသည့် အနီရောင် အမှတ်အသားများ ဖြင့် ကြည့်ရသည်မှာ ကွေ့ကောက်ပြီး သေးသွယ်လှသော ခါး ရှိသည့် ဇာတိမြေ၏ မြေပုံကို အလှဆင်ထားသည်။ ကြည့်နေရင်း စိတ်ထဲ မွန်းကျပ်လာမိသည်။

မြန်မြန်နဲ့ ဖြစ်ကတတ်ဆန်း လုပ်တာထက် သေသေသပ်သပ် နဲ့ ဖြေးဖြေး ပဲ လုပ်ဟု ပြောလာ၍ Yes, sir ဟု ပြန်ပြောလိုက်ရသော်လည်း စိတ်ထဲတွင်တော့ ငါ့ကို အသေးစိတ် ပြောနေစရာ မလိုဘူး၊ ပြီးသွားရင်သာ အသိပေးဟု ပြောနေသယောင် ထင်ရသည်။

ဤသို့ဖြင့် ဗိုလ်မှုး သေဆုံးရမည့် အရေးက ကဗ္ဗည်း တင်လိုက်ပြီ ဖြစ်သည်။ ကျွန်တော်ဖက်က သူ သေဆုံးရမှု သည် ကျွန်တော့် ကြောင့်လည်း မဟုတ်၊ ဗိုလ်ချူပ်ကြီး နှင့် မဆိုင်ဆိုသည့် ယုံကြည်ရလောက်သည့် ဇာတ်လမ်းမျိုး ဖန်တီးပေးရဖို့သာ ရှိတော့သည်။ ကျွန်တော်လည်း ကြာကြာ မစဉ်းစားလိုက်ရ၊ အသိသာဆုံး ဖြစ်မည့် အကြောင်းအရာတခုက ခေါင်းထဲ ဝင်လာသည်။

ဒီမှာ ကျွန်တော်တို့ တွေ့နေရသည့် အမေရိကန်တို့ အကြား ဖြစ်လေ့ဖြစ်ထ ရှိသည့် ဝမ်းနည်းဖွယ် ဇာတ်လမ်းမျိုး ထဲက တခုသာ ဖြစ်မည်၊ သို့သော် ဒီတကြိမ်တွင်တော့ ကံဆိုးသည့် ဒုက္ခသည် တယောက်သည် အဓိက ဇာတ်ဆောင်နေရာမှ ပါဝင်လာခြင်းပင် ဖြစ်မည်။

*******************

နောက်စနေတွင် ပါမောက္ခ ဟမ်းမားသည် သူ့အိမ်သို့ ညစာ လာစားရန် ကျွန်တော့်အား ဖိတ်ခေါ်ခဲ့သည်။ ဝါရှင်တန်သို့ ပြန်ရတော့မည့် ကလော့ဒ် အား နှုတ်ဆက်လို၍ စီစဉ်ခြင်း ဖြစ်သည်။ နောက်ထပ် ဖိတ်ကြားထားသူ တဦးက ပါမောက္ခ နှင့် ရည်းစားလို တွဲနေသည့် ကယ်လီဖိုးနီယား တက္ကသိုလ်မှ ပါရဂူ ဘွဲ့ ယူမည့် စတန် ဆိုသည့် ကျောင်းသား ဖြစ်သည်။ သူသည် ပဲရစ် တွင် ရှိနေကြသည့် အမေရိကန် စာပေ ပညာရှင်များ အကြောင်း စာတမ်းပြုစုနေသူ ဖြစ်သည်။ သူ့ ပုံစံသည် သွားတိုက်ဆေး ကြော်ငြာထဲက သွားလှလှ လေးတွေ ရှိသည့် ကလေးငယ်များ၏ ဖခင် နေရာ မှ သရုပ်ဆောင်ရမည့် ဖြူဖွေးသော သွားများ နှင့် ရွှေရောင် ဆံပင် ရှိသည့် မော်ဒယ်တယောက်လို ဖြစ်နေသည်။

ကျွန်‌ တော် ၁၉၆၃ ကောလိပ်တွင် ရှိနေစဉ်ကတည်းက ကလော့ဒ်က ပါမောက္ခ၏ လိင်တူ ဆက်ဆံတတ်သည့် သဘာဝကို အသိပေးခဲ့ပြီး ဖြစ်သည်။ နောက်မှ ကျွန်တော် တအံ့တဩ ဖြစ်သွားမည်ကို စိုး၍ ဖြစ်သည်ဟု ဆိုသည်။ ထိုသို့သော လူမျိုးကို တခါဖူးမျှ သိကျွမ်းခဲ့ဖူးခြင်း မရှိ၍ ကျွန်တော် အဖို့က သူ၏ ပုံမှန် သွားလာ နေထိုင်နေသည့် ပတ်ဝန်းကျင် အထူးသဖြင့် အနောက်တိုင်းတွင် ဘယ်လိုများ ပြုမူ နေသည်ကို သိချင်နေမိသည်။ ကျွန်တော်တို့ အရှေ့တိုင်းတွင်တော့ ထိုသို့သော လူစားမျိုး ရှိပုံမရ။

သို့သော် ပါမောက္ခ ဟမ်းမားသည် သူ၏ ထူးခြားသော ဉာဏ်ရည်ထက်မြက်မှု၊ စတန် နှင့်အချက်အပြုတ်ကို စိတ်ဝင်စားသည်မှ လွဲ၍ အခြားလူများ နှင့် မည်သို့မျှ ထူးခြားမှု မရှိ၍ သိချင်စိတ် ပြင်းထန်နေသော ကျွန်တော် အဖို့ စိတ်ပျက်သွားမိသည်။

ပါမောက္ခ မှ သူ ကိုယ်တိုင် ပြင်ဆင် ချက်ပြုတ်ထားသည့် သုံးမျိုးတွဲ ညစာ ဖြင့် ဧည့်ခံသည်။ ဟင်းလျာ များက အသီးအရွက်သုပ်၊ ရိုစ်မာရီ အာလူး၊ ဘဲသားဟင်း၊ အလွှာလိုက် ဖုတ်ထားသည့် တာတ် တာကင် မုန့်တို့ ဖြစ်သည်။ ညစာ မစားခင် မာတီနီ အရက်နှင့် တည့်ခင်းပြီး၊ ညစာစားရင်း ပီနော့ နွာ ဝိုင် ကို သောက်ကြသည်၊ စားပြီးသည့် အခါ ဆင်ဂဲလ် မော့ စကော့ နှင့် အဆုံးသတ်လိုက်သည်။

ပါမောက္ခသည် ပါဆာဒီနား ရှိ သဘာဝ ပစ္စည်းများ အသုံးပြုပြီး လက်မှု ပညာ ကို အသားပေး ဆောက်ထားသည့် သူ၏ ဘန်ဂလို ရှိ အသေးစိတ် မွမ်းမံထားသော စားသောက်ခန်းတွင် တည့်ခင်းဧည့်ခံခြင်း ဖြစ်သည်။ အိမ်ကိုလည်း နှစ်ထပ် ပြတင်းပေါက်များ တပ်ဆင်ထားပြီး၊ အနုပညာ မြောက်သည့် မီးဆိုင်းများ ချိတ်ဆွဲထားသည်။ ကြေးဝါရောင် ပစ္စည်းများ နှင့် လုပ်ထားသည့် ဗီရိုများလည်း ‌တွေ့ရသည်၊ ထိုဗီရို များသည် နှစ်ဆယ်ရာစု နှစ် အစောပိုင်းကတည်းက ပရိဘောဂလား၊ သို့မဟုတ် တထပ်တည်း တူအောင် အတိအကျ ပြန်လုပ်ထားသည်လား တွေ မဝေခွဲတတ်။

ပါမောက္ခသည် စားနေရင်း မှ မကြာခဏ ဆိုသလို စားပွဲ မှ ထပြီး သူ့တွင်ရှိ များပြားလှသော ဂျက်ဇ် တေးဂီတ ဓါတ်ပြားများကို တချပ်ပြီး တချပ် လဲထည့်ပြီး ဧည့်ခံခဲ့သည်။ ညစာ စားရင်းက ဘီဘော့ပ် ဂီတ၊ ၁၉ ရာစု နှစ်က ဝတ္ထုများ အကြောင်း၊ Dodgers ဘေ့စ်ဘော အသင်း၊ အမေရိကန် နှစ် နှစ်ရာ ပြည့် အကြောင်းများ ပြောဖြစ်ခဲ့ကြသည်။

ညစာ စားပြီးသွားပြီးနောက်တွင် ကျွန်တော်တို့လည်း စကော့ အရက်ခွက် ကိုယ်စီ နှင့် ဧည့်ခန်းသို့ ရွှေ့လာကြသည်။ ဧည့်ခန်းတွင် မြစ်ကမ်းစပ်၌ တွေ့ရတတ်သည့် ကျောက်တုံးကြီးများ နှင့် လုပ်ထားသော မီးလင်းဖိုကြီး ရှိသည်။ ထောင့်မှန် ပုံစံ သစ်သားဘောင်များ နှင့် ပြုလုပ်ထားသည့် ခန့်ညားသော ပရိဘောဂ များ၊ သားရေ ဆိုဖာကြီးများ၊ နံရံ ရှိ စာအုပ်စင်တွင်လည်း အမြင့်၊ အထူ၊ အရောင် အမျိုး မျိုး ရှိ စာအုပ်များကို အစီအစဉ် တကျ မဟုတ်ဘဲ တွေ့ရသည်။ လူတဦးချင်းစီ၏ ဒီမိုကရေစီ ဆန်ဆန် စာအုပ်များကို အဆင့်အတန်း မခွဲခြားပဲ စိတ်ကြိုက် စီစဉ်ထားခြင်း ဖြစ်ပုံရသည်။ ကောလိပ်ရှိ သူ၏ ရုံးခန်းထဲတွင်လည်း ထိုအတိုင်းပင် ‌တွေ့ခဲ့ရသည်။

စကားလုံးများ၊ စာလုံးများ၊ ဝါကျများ၊ စာပိုဒ်များ၊ စာမျက်နှာများ၊ အခန်းများနှင့် ကျမ်းဂန်ကြီးများကြားတွင် နေရာယူထားသည့် ဧည့်ခန်းဆောင်၏ ညနေခင်းသည် သက်‌ တောင့် သက်သာ အေးအေးချမ်းချမ်း နှင့် ပျော်စရာကောင်းပြီး၊ ပြောဆိုဆွေးနွေးခဲ့ကြသည့် စကားဝိုင်းသည်လည်း အမှတ်ရစရာ ဖြစ်လာခဲ့ရသည်။